با لنز واید و یک فلاش اکسترنال، عکس های پرتره محیطی زیبا بگیرید

یک سال پیش در سفرم به کلمبیا با صرف ۳۰ دقیقه عکاسی از یک دختربچه در خارج از خانه اش مشغول شدم (عکس بالا). این نخستین بار بود که پرتره آن دختر گرفته می شد، آن هم به تنهایی و توسط یک خارجی. من معتقد هستم که آن جلسه عکاسی خاطره مهمی برای او بود و فورا به بهترین لحظه عکاسی من تا آن روز تبدیل شد.

می توانم بگویم دو سال پیش من برای گرفتن چنین عکسی به خودم زحمت نمی دادم. من بر روی عکاسی منظره و صحنه های سفر در فضای باز تمرکز کرده بودم. همچنین اگر بخواهم با خودم روراست باشم، تا حدی از به کار بردن نور مصنوعی و کار با افراد به عنوان سوژه می ترسیدم. در آوریل ۲۰۱۴، من شروع به عکاسی پرتره محیطی (environmental portrait) کردم و هرگز دست نکشیدم. این در حال حاضر کانون تمرکز کار من می باشد.

این مقاله در مورد این که چطور می توانید با استفاده از یک لنز واید و تنها یک فلاش اکسترنال تصاویری مانند آنهایی که در اینجا می بینید خلق نمایید، راهنمایی هایی ارائه می دهد. اما نخست اجازه دهید رازی را با شما در میان بگذارم  و ان این است که این کار آنقدرها سخت نمی باشد بدین شکل که به دست آوردن همه تنظیمات به درستی در دوربین قدم مهم نخست می باشد، که تمرکز این مقاله بر روی این موضوع است. ویرایش عکس ها نیز به همان اندازه مهم هستند، که می توانید آموزش های لازم را در بخش  ویرایش عکس مطالعه فرمایید. در نتیجه اجازه دهید با ارائه روش های اصلی به شما شروع کنم و سپس به تجهیزات و تنظیمات بپردازم.

روش اول : استفاده از یک لنز نسبتا واید

فراموش نکنید که انتخاب لنز در عکاسی پرتره به شدت مهم می باشد. اغلب عکاسان پرتره هنگام بیرون رفتن برای عکاسی لنز ۸۵mm یا ۱۰۵mm خود را به همراه می برند. این فواصل کانونی یک ظاهر خوب و واقع بینانه به سوژه ها می دهند. با این وجود، من معمولا به سمت پرتره هایی کشیده می شوم که یک ظاهر سورئال یافرای واقعیت  دارند و دارای زمینه اضافی می باشند که بخشی از محیط اطراف سوژه را در بر دارند  که به داستان سرایی عکس کمک می کند. همچنین لنزهای واید مستلزم این هستند که شما نزدیک به سوژه خود عکس بگیرید که بیننده شما را نیز به صحنه می آورد.

نتیجه اینکه نخستین قدم این است که لنزهای ۸۵mm یا ۱۰۵mm خود را در کیف رها کرده، و یک لنز واید بردارید. بیشتر پرتره هایی که در اینجا مشاهده می کنید، در ۲۴mm با استفاده از یک دوربین فول فریم ثبت شده اند. اگر دوربین شما دارای سنسور کراپ شده است، برای به دست آوردن همان دید از یک لنز ۱۶mm استفاده کنید . برای من این فاصله کانونی یک ترکیب عالی از واقعیت و اعوجاج (distortion) است. اگر شما خیلی عریض تر عکس بگیرید المان های نزدیک تر به لنز، مانند بازوها و دست ها بیش از حد بزرگ یا دراز به نظر می رسند. همچنین فواصل کانونی عریض تر به معنی یک پس زمینه بسیار بزرگتر هستند که معمولا مطلوب نمی باشد.

روش دوم : انتخاب یک سوژه مناسب

سوژه شما دارای اولویت می باشد. کارگر اسکله اندونزیایی در بالا شگفت انگیز است. من ۲۰ دقیقه وقت صرف عکاسی از این مرد کردم و واقعا انتخاب بهترین تصویر برای من دشوار بود.

باید بگویم من به دنبال افرادی می گشتم که زندگی را تجربه کرده اند. سوژه های ایده آل، ویژگی جالب خاصی دارند که باعث می شود از بقیه برجسته تر و متمایز باشند. با این حال، سوژه های من کیفیت یک فرد عادی را نیز در خود دارند. پیدا کردن سوژه ها می تواند چالش برانگیز باشد، به خصوص اگر شما هم مثل من در حومه شهر شیکاگو زندگی کنید. من یک عکاس سفر هستم و معمولا سوژه هایم را در مناطق روستایی خارج از کشور پیدا می کنم. با این حال، سوژه های عالی در همه جا وجود دارند.

همچنین در نظر داشته باشید که لباس بسیار مهم است. اگر روستایی ۹۰ ساله شما یک کلاه پوشیده که روی آن نوشته شده: «من عاشق نیویورک هستم»، در این صورت شما باید مودبانه از او بخواهید آن را درآورد، یا حداقل برای گرفتن عکس آن را بچرخاند. نکته این است که نباید اجازه دهید لباس های خارج از چارچوب عکس شما را خراب یا ضعیف نمایند.

روش سوم : انتخاب یک پس زمینه مکمل

پس زمینه شما باید دو ویژگی مهم داشته باشد :

ویژگی نخست اینکه حداقل پس زمینه شما باید حواس پرت کننده نباشد. اگرچه شما به راحتی می توانید سوژه خود را با انتخاب یک فاصله کانونی طولانی تر از پس زمینه جدا کنید یعنی پس زمینه را مات کنید . اما در مورد پرتره های واید، پس زمینه باید به طور ویژه ای مورد توجه شما قرار گیرد. عکاسان تازه کار، و حتی متوسط ممکن است برخی از حواس پرتکن های آشکار و بدیهی را در پس زمینه نادیده بگیرند. شما احتمالا آنها را قبلا مشاهده کرده اید: درختانی که به نظر می رسد دارند از روی سر سوژه رشد می کنند، لکه های نور روشن تکه تکه در صحنه، اشیاء رنگارنگ، خطوط مستقیم و اشکال هندسی. شما احتمالا نمی خواهید چیزی برای جلب توجه با سوژه شما رقابت نماید.

همانطور که میبینید تصویر کارگر اسکله اندونزیایی در زیر حواس پرت کننده نیست، اما چیزی بیش از این نیز ندارد. او در اصل در مقابل یک کانتینر حمل و نقل ایستاده است، بنابراین این تصویر هیچ جایزه ای برای پس زمینه اش نخواهد برد. با این وجود، هنوز هم، به خاطر قدرت سوژه، تصویر خوبی می باشد.

ویژگی دوم اینکه در صورت امکان پس زمینه ای را انتخاب کنید که با ارائه یک زمینه، سوژه شما را کامل کند. من تصاویر زیادی با پس زمینه های ساده بدون المان های حواس پرتکن گرفته ام. اما تصاویر مورد علاقه من آنهایی هستند که پس زمینه آنها در مورد سوژه یک داستان می گوید. به همین دلیل است که من عاشق عکاسی در مکان هایی مانند مناطق روستایی چین و اندونزی هستنم. این کشورها روستاهای باستانی زیادی دارند که فرصت هایی برای پس زمینه های شگفت انگیز، مانند تصویر زیر، فراهم می نمایند.

توجه : لطفا به تفاوت بین زمینه (context) و پس زمینه (background) در این مقاله توجه داشته باشید. منظور از ارائه زمینه، کادربندی و به تصویر کشیدن پس زمینه عکس به نحوی است که به درک ببیننده در تفسیر تصویر کمک کند. برای نمونه، پس زمینه عکس پرتره فوق به مخاطب یک زمینه ارائه می دهد  مخاطب را آگاه می سازد که این یک بافت قدیمی و احتمالا منطقه روستایی است و نه چیز دیگری.

باید بگویم من دوست دارم همه شواهد مدرنیته را خارج از پس زمینه نگه دارم. چیزهای پلاستیکی را در تصاویرم دوست ندارم. ساختمان ها یا ماشین های مدرن را در عکس هایم نمی گنجانم. در واقع، من مناطق روستایی را با ساختمان های فرسوده یا در اثر شرایط آب و هوایی را ترجیح می دهم. البته، همه اینها به چیزی که شما به دنبالش هستید بستگی دارد. نکته مهم این است که پس زمینه سوژه را کامل کرده و به عبارتی دیگر مکمل سوژه تصویر شما باشد  نه اینکه بیننده را از سوژه اصلی منحرف نماید.

روش چهارم :عکاسی در شرایط نوری مناسب

شایان ذکر است از آنجا که بیشتر پس زمینه با فلاش نورپردازی نمی شود، بسیاری از اصول نورپردازی عکاسی در فضای باز در اینجا نیز صادق است، حتی اگر از یک فلاش استفاده شده باشد. عکاسی در اوایل یا اواخر روز  یعنی وقتی که خورشید در پایین آسمان است  وی یا ساعات طلایی  یا در شرایط ابری را امتحان کنید. من در واقع شرایط ابری، اما همچنان در ساعات طلایی، یک ساعت بعد از طلوع و یک ساعت قبل از غروب خورشید، را ترجیح می دهم.

روش پنجم :سوژه خود را آزاد و راحت بگذارید

هیچ وقت من مدل ها را استخدام نمی کنم، در نتیجه برخی از سوژه ها خوب کار می کنند و برخی دیگر چندان خوب نیستند. چیزی که شما باید از آن جلوگیری کنید این است که سوژه شما با پاهای کاملا صاف با بدن کاملا راست بایستد و یک لبخند مصنوعی بر لب داشته باشد.

در نظر داشته باشید که برای کمک به جلوگیری از این مشکل، ایده خوبی است که جلسه عکاسی خود را با به دست آوردن علاقه و اعتماد به نفس آنها شروع کنید. اگر عکس هایی دارید که گرفته اید و ویرایش کرده اید، به آنها نشان دهید تا یک ایده از آنچه که به دنبالش هستید به آنها بدهید، و امیدوار باشید که علاقه آنها را تحریک می کنید. این عکس ها باید فورا به آنها بفهمانند که شما به دنبال این نیستید که آنها فقط بایستند و لبخند بزنند. همچنین باید نشان دهند که انتظارات ژست گیری شما در درجه اول اهمیت می باشند.

روش ششم :ژست گیری و ترکیب بندی

بد نیست بدانید از آنجا که من به صورت واید عکس می گیرم، کاملا به سوژه هایم نزدیک می شوم و از قبل در مورد آن به آنها هشدار می دهم. برای من، چشم ها بخش بسیار مهمی از تصویر هستند و باید بسیار واضح و شارپ باشند. من بر روی نزدیک ترین چشم فوکوس می کنم، و به طور مکرر همانطور که کمی در اطراف سوژه حرکت می کنم، مجددا فوکوس می نمایم.

باید یادآور شوم که من معمولا از آنها می خواهم که مستقیما به دوربین نگاه کنند و لبخند نزنند، البته نه همیشه. سپس شروع می کنم کمی به چپ و راست حرکت کردن، و از آنها می خواهم سر خود را ثابت و بی حرکت نگه داشته و دوربین را تنها با چشم های خود دنبال کنند. من معمولا از کمی زیر سطح چشم عکس می گیرم. از آنها می خواهم با یک زاویه مشخص نسبت به دوربین بایستند یا بنشینند. اگر سوژه ایستاده باشد، از او می خواهم تا وزن خود را روی پای عقب بیندازد.

همچنین من دوست دارم دست های سوژه را در ترکیب بندی بگنجانم. با یک لنز واید، دست های آنها در پیش زمینه بزرگ به نظر خواهد رسید، بنابراین، سعی کنید بین دست های برجسته، اما نه خیلی بزرگ، تعادل برقرار کنید. شما قادر هستید این کار را تنها با نزدیک تر یا دورتر قرار دادن دست ها از لنز نسبت به بدن آنها انجام دهید.

تجهیزات و تنظیمات مورد نیاز

در این قسمت به تنظیمات دوربین و تجهیزات عکاسی مورد نیاز خواهیم پرداخت.

نخست دوربین

باید بگویم دوربین شما باید به یک تریگر فلاش داخلی یا خارجی برای کنترل فلاش اکسترنال تان مجهز باشد. در اینجا به شما می گویم که من چطور همه چیز را آماده می کنم:

• 1 در ابتدای کار، فلاش یا تریگر خود را خاموش بگذارید.
• 2 دوربین خود را بر روی مُد دستی تنظیم کنید.
• 3 اگر عکاسی در فضای باز باشد، من تنظیمات ایزو ۱۰۰، f/7.1 و سرعت شاتر حدود ۱/۱۶۰ را امتحان می کنم. شما می توانید ضریب اف (f-stop) و سرعت شاتر خود را بر حسب اولویت خود تنظیم کنید، اما در نظر داشته باشید که نمی توانید سریع تر از حداکثر سرعت همگام سازی فلاش دوربین خود بروید.
• 4 تنظیمات لازم را ایجاد کنید تا پس زمینه را به اندازه ۱/۳ تا ۲/۳ پله نوردهی ناکافی (underexpose) کنید. من معمولا با تنظیم سرعت شاتر شروع می کنم، اما آهسته تر از ۱/۶۰ و سریعتر از ۱/۱۶۰ نروید. سپس در صورت لزوم، من ضریب اف را بر روی f/5.6 در باز ترین حالت تنظیم می کنم. پس از آن، و تنها پس از آن، شروع به بالا بردن ایزو می کنم.
• 5 اگر شما در داخل خانه قرار دارید، باید با یک ایزوی بالاتر به عنوان نخستین قدم شروع کنید، و سپس سرعت شاتر و ضریب اف را نیز به همین شیوه تنظیم نمایید.

 

نورپردازی

جالب است بدانید که من برای ۹۰% از پرتره هایم، از یک فلاش اکسترنال استفاده می کنم، که نور آن با یک چتر یا سافت باکس پخش می شود. مهم ترین قانون در مورد فلاش این است که «عکس خود را خراب نکنید»، که معمولا با به کار بردن بیش از حد فلاش بر روی سوژه شما صورت می گیرد. در عوض، باید تعادل مناسب بین نور طبیعی و مصنوعی را به دست آورید، به طوری که فلاش برای چشم آموزش ندیده (بیننده های عادی) غیر قابل تشخیص باشد، اما سوژه خود را روشنتر از پس زمینه نوردهی کنید.1

اکنون باید  فلاش و تریگر خود را روشن کنید:

• ابتدا فلاش خارج از دوربین خود را بر روی مُد دستی تنظیم نمایید.
• در نظر داشته باشید که من معمولا فلاش را در یک زاویه ۴۵ درجه نسبت به سوژه، کمی کمتر از یک متر دورتر، بالاتر از سر او، و با زاویه رو به پایین قرار می دهم.
• من معمولا در فضای باز با قدرت فلاش ۱/۱۶ شروع کرده، و به طور مداوم تنظیم می کنم تا وقتی که سوژه برجسته تر از پس زمینه شود، اما اینطور به نظر نرسد که با نور شدید و خیره کننده فلاش سوخته شده می باشد.

پس پردازش

شما نخست باید همه چیز را در دوربین به درستی انجام دهید. اما، باید از انواع تکنیک های ویرایشی برای رسیدن به افکتی که در این تصاویر می بینید استفاده نمایید. من تکنیک هایی که برای ویرایش پرتره های محیطی استفاده می کنم را در مقاله بعدی برای شما مطرح خواهم کرد.

منبع

digital photography school و لنزک