کنترل نور خورشید با فلاش

بسیاری از افرادی که در ابتدا با عکاسی و ابزارهای آن اشنا میشوند از فلاش دوربین تصویری غیر صحیح در ذهن خود ایجاد کرده اند. آنها فکر میکنند فلاش تنها در هنگام شب کاربرد دارد و نیازی نیست از آن در روز استفاده نمود. پیش از هر چیز باید بگوییم بسیاری از ترکیبات دوربین و فلاش کار بزرگِ ایجاد تصاویر با نوردهی ای که به طور خودکار در طیف وسیعی از شرایط به خوبی متعادل شده است را انجام می دهند، اما اگر شما قصد داشه باشید عکس های خلاقانه تری بگیرید یا وقتی سیستم های خودکار با شکست مواجه می شوند بتوانید کنترل را به دست بگیرید، باید بفهمید که چطور خودتان این کار انجام دهید. در این مقاله، به شما آموزش می دهیم که چطور نور محیط را با فلاش متعادل سازید. این مسئله ای است که بسیاری از عکاسان در مورد آن نگران هستند، اما در حقیقت بسیار ساده است البته به شرط این که شما درک خوبی از سرعت شاتر و دیافراگم داشته باشید.

گاهی ممکن است که بخواهید نور س زمینه را کنترل کنید. باید بگوییم که یک دلیل عمده برای ایجاد تعادل بین نور فلاش و نور محیط، روشن کردن یک سوژه تاریک در پیش زمینه است در حالی که یک پس زمینه به خوبی نوردهی شده دارید، اما این کار برای اضافه کردن کمی کنتراست و دادن کمی تاثیر بیشتر به تصویرتان نیز مفید می باشد. این یک روش معمول برای عکاسی پرتره می باشد.

شما باید به یاد داشته باشید  یکی از اصولی که هنگام سر و کار داشتن با فلاش  این است که معمولا مدت زمان یا بقای) بسیار کوتاهی دارد و این بدین معنی است که تا زمانی که شما در حال کار کردن در محدوده همگام سازی سرعت شاتر آن (shutter speed sync range) هستید، تنها توسط دیافراگم تحت تاثیر قرار می گیرد.

تنظیمات فلاش را بخوبی بیاموزید. توجه داشته باشید که هنگامی که شما تنظیمات نوردهی که می خواهید استفاده کنید را مشخص کردید، بهترین راه برای کنترل تاثیر یک فلاش، تنظیم قدرت آن یا تغییر فاصله بین آن و سوژه می باشد. در نظر داشته باشید که نور فلاش بسیار سریع افت پیدا می کند، در نتیجه به پس زمینه های دور نخواهد رسید.

1 – قدم اول تنظیم نوردهی محیط

باید ذکر کنیم که ساده ترین راه برای تنظیم نوردهی برای نور پس زمینه/محیط، استفاده از نورسنج توکار دوربین خودتان می باشد، همانطور که به طور معمول از آن استفاده می کنید. در مد نوردهی دستی (M) عکاسی کنید و از یک مقدار حساسیت ثابت استفاده کنید به جای این که اجازه دهید دوربین خودش در مد ایزو خودکار (Auto ISO) حساسیت را تنظیم نماید.

جالب است بدانید این کار کنترل کامل دیافراگم (و عمق میدان) و نیز سرعت شاتر را به شما می دهد. در حالت ایده آل از یک تنظیمات حساسیت کم استفاده کنید تا سطح نویز را پایین نگه دارید.

حال بدون فلاش یک عکس بگیرید و نوردهی را در صورت لزوم تنظیم کنید تا زمانی که راضی شوید که پس زمینه مناسب به نظر می رسد.

فراموش نکنید که این به افکتی که شما می خواهید بستگی دارد، اما در بسیاری از موارد، کمی کاهش نوردهی پس زمینه ایده خوبی است، در نتیجه کمی تیره تر از عکس های نرمالی که بدون فلاش می گرفتید نوردهی کنید.

درست هنگامیکه فلاش زده می شود، تصویر شما تاثیر بیشتری خواهد داشت و سوژه شما برجسته خواهد شد. این کار همچنین کمی کنتراست بیشتر به صحنه شما می دهد.

2- قدم دوم تنظیم قدرت فلاش

میخواهیم درباره اضافه کردن نور فلاش به تصویر صحبت کنیم. حال زمان اضافه کردن یک فلاش نور رسیده است. در مورد فیلم توصیه می شود که از یک نورسنج برای اندازه گیری روشنایی نور فلاش استفاده کرده و تنظیمات نوردهی مناسب را تنظیم نمایید، اما در مورد یک دوربین دیجیتال، گرفتن چند عکس آزمایشی سریع تر و آسان تر ا می باشد.

شاید دوست داشته باشید بدانید فلاش های مدرن مدهای نوردهی از میان لنز (TTL) هوشمند خودکار دارند که می تواند مقدار نور مناسب را ارائه دهد، اما پیش بینی آنها دشوار بوده و مستعد بی ثباتی می باشند، بنابراین در مجموع بهتر است که کنترل را به دست گرفته و آن را بر روی مد دستی تنظیم کنید. سپس قدرت فلاش را بر روی یک چهارم تنظیم کنید، چراکه این یک نقطه خوب برای شروع می باشد.

پس اگر فلاش بیش از حد روشن است، شما دو گزینه پیش رو دارید،یا اینکه  آن را از سوژه خود دور کنید یا قدرت را کاهش دهید. به همین ترتیب، اگر بیش از حد تاریک است، قدرت آن را افزایش داده یا آن را به سوژه خود نزدیک تر کنید.

4- گام های بعدی

فکر میکنم آموزش ساده ای را مطرخ کردیم. به همین سادگی ! ما نحوه برقراری تعادل بین نور محیط و نور فلاش را تنها در چند مرحله ساده پوشش دادیم. شما می توانید نور و تعدیل کننده فلاش بیشتری اضافه کنید تا نور را نرم تر یا سخت تر کنید، اما اصل اساسی همان است.

شما می بایست به یاد داشته باشید که هر تعدیل کننده نور (light modifier – مانند سافت باکس) کمی نور را کاهش می دهد، پس در نتیجه ممکن است لازم باشد قدرت فلاش را افزایش دهید یا آن را به سوژه خود نزدیک تر کنید تا به همان نوردهی برسید.

علاوه بر این ها شدت نور توسط قانون مربع معکوس کنترل می شود که اگر شما فاصله بین منبع نور و سوژه را دو برابر کنید، شدت نور تا یک چهارم افت پیدا می کند و برعکس اگر شما فاصله را نصف کنید، شدت تا چهار برابر افزایش می یابد. بنابراین حرکات کوچک می توانند تاثیر چشمگیری داشته باشند.

فلاش های جداشدنی یا اکسترنال ارزش بیشتری در عکاسی دارند. عکاسی با فلاش روی دوربین همانند آن است که چراغ معدنی بالای سر گذاشته اید و همه افراد را با نور مستقیم خود میبینید. (ایا در واقعیت نیز همین است) مسلما خیر. همچنین باید بگوییم اگر با فلاش اکسترنال عکس می گیرید، بهتر است جهت نور فلاش را نیز در نظر بگیرید و به عنوان یک قانون، عکاسی با فلاش جدا از دوربین نسبت به زمانی که روی کفشک دوربین نصب شده باشد، به شما نتایج خیلی بهتری خواهد داد.

شاید دوست داشته باشید بدانید که بسیاری از تریگر های فلاش بی سیم و فلاش ها وجود دارند که ارتباط بی سیم توکار دارند، اما اگر مال شما ندارد، کابل ها به طور گسترده در دسترس و ارزان قیمت می باشند.

و در پایانباید بگوییم  اگر دوربین شما فاقد یک سوکت برای اتصال یک فلاش است، می توانید یک آداپتور کفشک را به قیمت بسیار ارزان بخرید، در این صورت هیچ بهانه ای برای عدم استفاده از فلاش به صورت از راه دور باقی نمی ماند.

امیدواریم این مقاله مورد استفاده علاقه مندان به عکاسی قرار گیرد.اگر شما هم نکته‌ای برای اضافه کردن به آنچه گفته شد دارید خوشحال خواهیم شد آن را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید. اگر این مقاله را مفید یافتید لطفا آن را با دوستان خود هم به اشتراک بگذارید.