حساب کاربری

لطفا از حروف a-z,A-Z,0-9 استفاده نمایید - حداقل 5 کاراکتر

حداقل 8 کاراکتر

آموزش افکت پرتره قدیمی شیشه خیس در فتوشاپ

شما عکس پرتره خود را گرفتید و حال وقت آن رسیده که از کمی پردازش هوشمندانه برای تبدیل عکس خود به یک شاهکار ویکتوریایی استفاده کنید. تنها در چند مرحله شما می توانید به عکس های پرتره خود ظاهر قدیمی عکاسی قرن نوزدهم را بدهید. ما در این مقاله در آغاز فرایند عکاسی کلودیون با شیشه های خیس کلودیونی را توضیح خواهیم داد و بعد از آن به آموزش گام به گام شبیه سازی افکت آن پرتره ها در فتوشاپ خواهیم پرداخت. با ما در سایت همراه باشید.

 

معرفی روش عکاسی کلودیون یا نگاتیو شیشه ای و مزایای آن

روش یا فرایند عکاسی کلودیون (Collodion) که اغلب مترادف آن فرایند شیشه خیس کلودیونی یا فرایند شیشه کلودیون تَر (collodion wet plate process) را نیز می شنوید، سال ۱۸۵۱ توسط فردریک اسکات آرچر اختراع گردید. در این روش شیشه با محلول کلودیون پوشانده شده و همچنان که خیس یا تَر است در دوربین گذاشته شده و نوردهی انجام می گیرد، تصویر منفی یا نگاتیو روی این شیشه شفاف یا پشت نما تشکیل می گردد. روش شیشه خیس (wet plate) یا نگاتیو شیشه ای نسبت به روش کالوتایپ هنری فاکس تالبوت که بر نگاتیو های کاغذی تکیه داشت، همچنین نسبت به روش عکاسی داگرئوتایپ ساخت لوئی داگر که تنها یک عکس یگانه مثبت حاصل می کرد و توانایی چاپ از روی نگاتیو وجود نداشت، برتری داشت.

دانستن آن خالی از لطف نیست که روش کلودیون، به ویژه در مقایسه با روش عکاسی داگرئوتایپ مزیت های دیگری نیز داشت. به نسبت ارزان تر بود. صفحات شیشه ای از صفحات مسی دارای پوشش نقره ارزان تر بودند و به نسبت نگاتیو های کاغذی دوام بیشتری داشتند.

معایب عکاسی به روش کلودیون یا شیشه خیس

توجه : جولیا مارگارت کامرون، یک بانوی متشخص در دوران ویکتوریا، از فعالترین عکاسان پرتره در قرن نوزدهم بریتانیا بود. وی از روش شیشه خیس کلودیونی برای ثبت عکس پرتره چهره شخصیت های سرشناس بسیاری در این قرن استفاده کرده است. در عکس بالا شما شاهد نخستین عکس موفقیت آمیز مارگارت، پرتره یک دختربچه، می باشید.

شیشه خیس کلودیونی یا نگاتیو شیشه ای یک عیب اساسی داشت. تمام فرایند از آغشته کردن تا ظهور می بایست تنها تا پیش از خشک شدن شیشه انجام گیرد. این یعنی عکاس برای تکمیل همه چیز بیش از ۱۰ دقیقه فرصت نداشت، درنتیجه نیاز به حضور یک تاریکخانه قابل حمل را به وجود می آورد.

همانند فرایند های عکاسی قبل از خودش، فرایند شیشه خیس کلودیونی نیز تنها به «نور آبی» حساس بود. رنگ های گرم تاریک ظاهر می شدند و رنگ های سرد یکدست روشن. آسمان ابری یک مشکل به حساب می آمد، چراکه طیف ابرهای سفید به اندازه آسمان شامل آبی است. لیمو ها و گوجه ها سیاه درخشان به نظر می رسیدند و یک رومیزی سفید و آبی رنگ، سفید یکدست می افتاد.

توجه داشته باشید که دلیل این که افراد در پرتره های ویکتوریایی خیلی عبوس (سخت و محکم) به نظر می رسیدند این بود که زمان های نوردهی بسیار طولانی، در حدود ۱ دقیقه بود، پس در نتیجه آنها مجبور بودند ثابت و بی حرکت، با سر و شانه صاف و محکم بمانند. این فرآیند نیز تنها به نور آبی حساس بود، بنابراین پوست تیره تر و چشم ها اغلب روشن تر می شدند. این موارد، همراه با مقادیر زیاد جزئیات و وضوح، برخی از ویژگی هایی می باشند که روند شیشه خیس را برای عکاسان دیجیتال بسیار جذاب می نمایند.

در اینجا به مراحل تکرار یک پرتره شیشه خیس در دوره ویکتوریا می پردازیم :

مرحله ی اول :اعمال وضوح بالاگذر یا High Pass

نخست پرتره خود را در فتوشاپ باز کرده، سپس اینجا کلیک نموده، تا تصویر Wet-plate-texture که یک بافت است را دانلود نمایید. بر روی پرتره کلیک کرده، و برای کپی کردن پس زمینه به یک لایه جدید بر روی Ctrl+J کلیک کنید. اکنون به مسیر Filter>Other>High Pass بروید، و شعاع (Radius) را بر روی ۱۰ پیکسل تنظیم نمایید. به منوی کشویی مد های ترکیبی در بالای پنل لایه ها بروید  که به طور پیش فرض بر روی Normal تنظیم شده می باشد و Overlay را از لیست گزینه ها انتخاب نمایید.

مرحله ی دوم : تار کردن یک لایه جدید از پرتره

در این مرحله شما باید کلیدهای Ctrl+Shift+Alt+E را با هم فشار دهید تا دو لایه موجود را در یک لایه جدید ادغام کنید. سپس به مسیر Filter>Blur>Lens Blur بروید. وقتی پنجره دیالوگ باز می شود، مطمئن شوید که تمام اسلایدرها به جز Radius، که باید بر روی ۶۰ تنظیم شده باشد، بر روی صفر تنظیم شده باشند، و Blade Curvature را نیز بر روی ۵۰ تنظیم نمایید. مطمئن شوید که distribution بر روی Gaussian تنظیم شده و OK کنید. بعد از آن به مسیر Filter>Blur>Motion Blur رفته و angle (زاویه) را به ۱۰° و Distance (فاصله) را بر روی ۶۰ پیکسل تنظیم نمایید.

مرحله ی سوم :یک ماسک لایه اضافه نمایید

در مرحله ی سوم شما باید بر روی آیکون Add a mask در پایین پنل لایه ها یا Layers کلیک کنید تا روی لایه پرتره یک ماسک لایه ایجاد شود. کلید D را فشار دهید تا پالت رنگ را بر روی سیاه و سفید تنظیم کنید. مطمئن شوید که سیاه در پیش زمینه باشد، اگر نبود کلید X را فشار دهید. کلید B را برای انتخاب Brush Tool (ابزار قلم مو) فشار دهید، و یک قلم موی بزرگ لبه نرم از نوار ابزار بالا انتخاب کنید. قلم را بر روی نواحی چشم ها، بینی و دهان بکشید. اگر اشتباه کردید، دکمه X را فشار دهید تا با رنگ سفید روی آن ناحیه بکشید.

مرحله ی چهارم :از میکسر کانال (Channel Mixer) استفاده نمایید

در این مرحله شما می بایست بر روی آیکون ساخت لایه تنظیماتی جدید (new adjustment layer) در پایین پنل لایه ها کلیک کرده و Channel Mixer را انتخاب نمایید. زمانی که پنجره باز شد، بر روی چک باکس Monochrome (تک رنگ) کلیک کنید. اسلایدر قرمز را بر روی ۱۰۰، سبز را بر روی صفر و آبی را بر روی ۲۰۰+ بکشید. حالا اسلایدر قرمز را به سمت راست بکشید تا وقتی که پوست به اندازه کافی روشن شود. هایلایت ها بیش از حد روشن می شوند؟ سبز را به سمت چپ بکشید. ما از قرمز ۶۵-، سبز ۴۰- و آبی ۲۰۰+ استفاده کردیم.

مرحله ی پنجم : بافت را کپی و پیست نمایید

شما می بایست در این مرحله از کار بعد از تکمیل تبدیل سیاه و سفید و جزئیاتی که تقریبا در تصویر نمایان می شوند، وقت اضافه کردن بافت برای تقلید و بازسازی کردن مواد شیمیایی و اثر انگشت ها بر روی شیشه خیس است. بر روی عکس بافتی که از مرحله ۱ دانلود کردید و باز نمودید کلیک کرده و Ctrl+A را فشار دهید تا تمام آن انتخاب شود و سپس Ctrl+C را فشار دهید تا کپی شود. مجددا به فایل پرتره برگردید و روی آن کلیک کنید تا انتخاب گردد، و Ctrl+V را فشار دهید تا بافت را به عنوان یک لایه جدید پیست (paste) و اضافه نمایید.

مرحله ی ششم : اندازه بافت را تغییر دهید

همانطور که می بینید لایه بافت باید هنوز هم از مرحله قبلی فعال باشد. برای تغییر اندازه لایه بافت، Ctrl+T را فشار دهید. هنگامی که کادر انتخاب محدوده ظاهر می شود، ماوس خود را بر روی کادرهای کوچک تر چپ کلیک کرده و بافت را به بیرون بکشید تا بزرگتر از پرتره زیر آن شود، سپس OK نمایید. حال باید مُد ترکیبی (blending mode) را از Normal به Screen تغییر دهید.

مرحله ی ششم :لایه ها را تکثیرو گروه بندی نمایید

در این مرحله ما می بایست یک کپی از لایه بافت ایجاد نماییم (duplicate)، بنابراین Ctrl+J را فشار دهید. هنگامی که لایه جدید ظاهر شد، Ctrl+l را فشار دهید تا لایه را معکوس کرده و سپس مُد ترکیبی را از Normal به Multiply تغییر دهید. سپس کلید Shift را بر روی کیبورد فشار داده و ماوس خود را بر روی اولین لایه بافت چپ کلیک کنید تا هر دو انتخاب شوند. اکنون کلید G را بر روی کیبورد فشار دهید تا قبل از اضافه کردن یک Layer Mask (ماسک لایه) لایه ها را گروه بندی نمایید.

مرحله ی  هشتم : بافت را پنهان یا ماسک  نمایید

علائم شیمیایی و اثر انگشت ها در اطراف لبه های شیشه های خیس (نگاتیو های شیشه ای) از همه شایع تر بودند، بنابراین ما اکنون باید بافت را در ناحیه مرکز تصویر ماسک و پنهان کنیم. مطمئن شوید که رنگ پیش زمینه سیاه باشد، و از یک قلم موی بزرگ لبه نرم برای کشیدن بر روی ناحیه مرکز عکس روی ماسک لایه استفاده کنید – با این کار بافت در مرکز عکس را پنهان می کنیم. از کلیدهای براکت چپ و راست ][ برای تغییر سریع اندازه قلم مو برای به دست آوردن لبه های نامنظم تر استفاده کنید.

مرحله ی آخر : تُن عکس را به رنگ قرمز قهوه ای تغییر دهید

مرحله نهایی در این پروسه به این شکل  است که تُن رنگ تصویر را قرمز قهوه ای (sepia) کنید تا به تصویر یک ظاهر واقعی و حس بدهید. اگر دوست ندارید، می توانید این مرحله را نادیده بگیرید. اما اگر یک نتیجه نهایی معتبرتر می خواهید، مرحله ی پایانب شما را به آن نتیجه نزدیک تر خواهد کرد. بر روی آیکون ایجاد لایه تنظیماتی در پایین پنل لایه ها کلیک نمایید. از منوی کشویی نزدیک Filter برای انتخاب Sepia (تن رنگ قرمز قهوه ای) استفاده کرده، و تراکم (density) را بین ۲۵% و ۴۰% تنظیم نمایید.

به تصویر قبل و بعد توجه فرمایید :

 

امیدوار هستیم که این آموزش  برای شما عزیزان مفید و الهام بخش واقع شده باشد. لطفا دیدگاه های ارزشمندتان را پایین صفحه با ما در میان بگذارید.اگر این مقاله را مفید یافتید لطفا آن را با دوستان خود هم به اشتراک بگذارید.

منبع

Practical Photography magazine و ۵۰۰px و لنزک

مجتبی صدیق
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

X