آموزش ترکیب بندی

یک جمله طلایی در عکاسی وجود دارد و آن این است که “در عکاسی قواعد ثابتی وجود ندارد”  با این وجود نکاتی هستند که می توان با رعایت آن ها تاثیرگذاری عکس را بر مخاطب بیشتر کرد. حقیقتا این جمله ممکن است کمی کلیشه ای و تکراری به نظر برسد، با این وجود نمیتوان کتمان کرد که تنها قاعده عکاسی این است که «در عکاسی هیچ قاعده ای وجود ندارد.» ولی در اینجا باید بگوییم که در بحث ترکیب بندی، نکات کلیدی پذیرفته شده ای وجود دارد که در هر موقعیتی می توان آن ها را به کار برد و بر تاثیر عکس افزود. در این مقاله قصد داریم این نکات را با هم بررسی کنیم.

در آغاز این نکته را باید گوشزد کنیم که ترکیب بندی یک هنر و همچنین یک علم می باشد. این موضوع چیزی نیست که بتوان، مثل رابطه بین دیافراگم و سرعت شاتر یا فهمیدن فاصله ابر کانونی، آن را آموزش داد. و اما ما در این مقاله لیستی از سوالات مهم هنگام ترکیب بندی عکس را گردآوری کرده ایم، که پاسخ دادن به آن ها و رعایت این نکات می تواند به کادربندی شما کمک کند. در ادامه مقاله با ما همراه شوید.

نکته ی اول : برای شروع از چه چیزی عکس می گیرید؟

«توجه داشته باشید که ورودی اشتباه، خروجی اشتباه می دهد»

جمله ی بالا یک ضرب المثل قدیمی در برنامه نویسی کامپیوتر است که در مورد عکاسی نیز صدق می کند. بدین صورت که چنانچه سوژه شما برای شروع کسل کننده و غیر الهام بخش باشد، حتی یک ترکیب بندی بی عیب و نقص نیز تفاوت چندانی ایجاد نخواهد کرد.

به عبارتی یک درب گاراژ، درب گاراژ است. مگر این که شما عمدا سعی کنید مینیمالیست (ساده گرا) باشید که در آن صورت یک درب گاراژ خاص و زیبا خواهد بود…

نکته ی دوم : آیا جوهره یک صحنه را می گیرید؟

توجه داشته باشید که به تصویر کشیدن یک منظره گسترده می تواند سخت باشد، به خصوص اگر شما یک لنز اولترا واید نداشته باشید. پس در نتیجه به جای تلاش برای ثبت کل یک خط ساحلی باشکوه، به دنبال چند عنصر باشید که زیبایی آن را خلاصه کرده، و به خوبی تعادل ایجاد می کنند.

درست مانند تجمع امواج در اطراف صخره ها، یک چشم انداز گرفته شده از روی زمین (از پایین) از سنگریزه های جذاب ساحل با صخره های پشت سر، یک غروب خورشید خاص زیبا بر روی دریا.

باید بگوییم که در واقع ترکیب بندی خوب چیزی جز تمرکز حواس نیست .

فکر کردن با دقت در مورد این که چرا دارید از این سوژه خاص عکس می گیرید و چه چیزی را در کادر می گنجانید.

پس در نتیجه بهتر است که استفاده از یک سه پایه را در نظر بگیرید، به خصوص برای عکاسی از مناظر یا گیاهان، چراکه این کار از سرعت شما کاسته و شما را تشویق می کند تا زمان بیشتری را صرف تصمیم گیری در مورد این مسئله کنید که چه عناصری را، و به چه ترتیبی، در عکس بگنجانید.

شاید شما هم این موضوع را متوجه شده باشید که  الگوها و شکل های جذاب، همه در اطراف ما وجود دارند، و نقشی اساسی در بسیاری از ژانرهای مختلف عکاسی، از مناظر گرفته تا معماری و اشیاء بی جان، ایفا می کنند.

شما می بایست ببینید آیا می توانید برخی از الگوهای جالب را در منظره، یا خطوط ساختمان ها، یا حتی چهره یا لباس افراد قرار دهید. حتی عکاسان ورزشی سعی می کنند با به تصویر کشیدن حرکت بدن بازیکن (ها)، شکل های گرافیکی زیبایی را به عکس های خود اضافه کنند.

نکته ی پنجم : آیا قوانین را قبل از شکستن آنها می دانید؟

قانون یک سوم ممکن است خیلی قدیمی به نظر برسد، اما درست مثل ورزش، شما تنها زمانی می توانید از قوانین کلاسیک این روش فراتر بروید، که بدانید چه هستند. در غیر این صورت، سرسری کار می کنید و پایه ضعیفی برای شروع دارید.

پس در نتیجه درحالیکه نباید همیشه با وسواس از قانون یک سوم یا خطوط هدایتگر استفاده کنید، آنها را به این خاطر نادیده نگیرید. برای به دست آوردن یک تصویر خاص، آن قوانین باید به خوبی عمل کنند. به جای قوانین، به آنها به چشم ابزاری در «جعبه ابزار ترکیب بندی» خود نگاه کنید.

نکته ی ششم : آیا دوربین صاف است؟

حال اجازه دهید به مسئله گرفتن عکس برسیم. نخستین چیزی که باید بررسی شود این است که آیا دوربین را صاف نگه داشته اید؟ یا اینکه آیا بر روی سه پایه تراز است؟ این نکته ممکن است بدیهی به نظر برسد، اما عکس های ضعیف اینچنینی رایج هستند.

به طور یقین شما می توانید تصویر را در نرم افزار کراپ کرده یا صاف کنید، اما ممکن است در نهایت برخی از بخش های مهم تصویر را از دست بدهید. بررسی کنید که همه چیز میزان است و خطوط مشبک (grid) را بر روی ال سی دی دوربین روشن کنید تا در صورت لزوم به شما کمک کند.

نکته ی هفتم : آیا پس زمینه را بررسی کرده اید؟

باید این نکته را گوشزد کنیم که  پیدا کردن یک سوژه عالی تنها بخشی از مبارزه است. بعد از آن شما باید از خودتان بپرسید که آیا دارید از آن در مقابل بهترین پس زمینه ممکن عکس می گیرید؟

نسبت به وسایل حواس پرتکن خیابان، مانند صندوق ها یا کامیون های پارک شده، یا شاخ و برگ زشت یا شاخه هایی که ذهن را از یک سنجاقک زیبا منحرف می کنند، هوشیار باشید.

توجه داشته باشید که تنها چند قدم به چپ یا راست رفتن می تواند پس زمینه بسیار تمیزتری به شما بدهد. اگر نمی توانید کار چندانی برای پس زمینه بکنید، با یک دیافراگم باز تر عکس بگیرید یا از یک لنز بلند استفاده کنید تا حداقل حواس پرتکن های پس زمینه تار شوند. عکاسان ورزشی از این تکنیک زیاد استفاده می کنند.

نکته ی هشتم : آیا هر چهار گوشه کادر را بررسی کرده اید؟

این یک نکته کلاسیک حرفه ای مهم دیگر است. قبل از فشردن دکمه شاتر، به سرعت هر چهار گوشه کادری که در منظره یاب می بینید را به طور اجمالی بررسی (اسکن) کنید.

چنانچه متوجه چیزهایی شدید که نباید آنجا باشند، و می توانند حواس بیننده را پرت کنند، سعی کنید آنها را حذف کرده یا خودتان جا به جا شوید.

برای نمونه، اگر یک پیشخدمت دائما در عکس های شما از یک زوج در مراسم عروسی ظاهر می شود، محترمانه از او بخواهید تا چند لحظه از سر راه کنار برود.

نکته ی نهم :  آیا چیز حواس پرت کننده ای در مورد سوژه وجود دارد؟

توصیه ما به شما عزیزان این است که حتما قبل از گرفتن عکس، نزد عروس و داماد بمانید و بررسی کنید که در بهترین حالت خود به نظر می رسند.به این نکات توجه کنید که آیا کراوات شل نیست یا موها پریشان و به هم ریخته نیستند؟ آیا آنها به شیوه ای ناشیانه یا ناراحت ایستاده اند؟ آیا بینی عروس خط صورت او را می شکند، و باعث می شود بزرگتر از حد واقعی به نظر برسد؟

توجه داشته اشید که شما می توانید این پرسش ها را  در مورد عکاسی سفر و مستند نیز به کار ببرید، اما عقل سلیم در اینجا می گوید که: اگر شما دارید از یک شخص بی خانمان عکاسی می کنید، به ناچار کمی ژولیده به نظر می رسد و این یک بخش ضروری از حقیقت تصویر است.

نکته ی پایانی :  آیا بیش از حد متکی بر کراپ کردن هستید؟

در پایان باید بگوییم که به طور یقین کراپ کردن دوست خوبی است اما وقتی بحث ترکیب بندی مطرح باشد، یک دشمن خطرناک است. به عنوان نمونه، قطعا دفعاتی در عکاسی خیابانی یا مستند وجود دارد که در آن شما همیشه نمی توانید پس زمینه را کنترل کنید و ممکن است کمی کراپ کردن ضروری باشد.

ولی در نظر داشته باشید که همیشه بر کراپ تکیه کردن شما را تنبل خواهد کرد. اگر مجبورید کراپ کنید،حتما مطمئن شوید که عناصر در کادر هنوز با هم در تعادل هستند، و خیلی تنگ (از نزدیک) کراپ نکنید.

به عنوان نمونه، برای یک جسم در حال حرکت، مانند یک ماشین یا پرنده، فضا باقی بگذارید تا در کادر حرکت کند. به یاد داشته باشید که برخی از عکاسان خبری بزرگ، مانند مری الن مارک، هیچ وقت کراپ نمی کردند.

منبع

برگرفته از: Digital Camera World