مک‌کری در همین مصاحبه با تایم اضافه کرده است که : «سالهای عکاسی از مناطق جنگی و تنش زا دیگر گذشته اند. به غیر از یک دوره کوتاه در روزنامه ای محلی در پنسیلوانیای امریکا، هرگز کارمند یک روزنامه یا مجله خبری یا هر گونه خبرگزاری دیگری نبوده ام. من همیشه مستقل کار کرده ام».
جالب است بدانید که پروژه های چند سال اخیر مک‌کری اغلب کار های شخصی بوده اند. فاین آرت، خیریه و کارهای تبلیغاتی. در همه حوزه هایی که شاید حتی سنگین ترین ویرایش یا ادیت ها نیز کامل قابل قبول در نظر گرفته شود.
باید بگوییم مک‌کری که بخش اعظم شهرتش را مدیون عکس دختر افغان است، حالا دیگر دوران فعالیت هنری اش از چهار دهه تجاوز میکند و صنعت عکاسی تحولات زیادی را در این دوره به خود دیده است. برای اینکه نمونه ای در رابطه با تغییر استاندارد های اخلاقی در این دوره زده باشد، مک‌کری به عکس روی جلد مجله نشنال جئوگرافی نسخه ماه دسامبر سال ۱۹۸۴ اشاره میکند. عکسی که از مردی در هند، در فصل باران های موسمی گرفته شده بود. طراحان مجله عکس را ادیت و آب را کشیده بودند تا با فرمت عمودی مجله همخوانی پیدا کند.
توضیح اینکه عکس اصلی مک‌کری روی جلد مجله (تصویر چپ)، و جلد منتشر شده (تصویر راست). مقایسه توسط تایم (Time) صورت گرفته است.
مک‌کری اینطور صحبت هایش را ادامه داده است که : آن ادیت نشان داد که یک عکس خوب و تاثیرگذار صرفا به خاطر اینکه افقی گرفته شده است، از طرف مجله رد نمی شود. بعضی ها ممکن است بگویند این کار غلط است اما به نظر من چون صحت و سلامت عکس حفظ شده می باشد کار مناسبی بوده است.
همچنین سارا لین مدیر بخش عکاسی نشنال جئوگرافی به مجله تایم گفت که آن مطلب مربوط به ۳۲ سال پیش است و کاملا شرایط فرق داشته است و امروزه همچین ادیت هایی ابدا انجام نمی شوند.
حقیقت این است که با اینکه مک‌کری خودش را یک داستان گو توصیف میکند اما میگوید که در نظر دارد رویه ویرایش عکس هایش را عوض کند، هم به خاطر مخاطبان و هم به خاطر صنعت عکاسی.
استیو مک‌کری Steve McCurry بدین شکل گفت و گویش را به پایان رساند که: «از این به بعد خود را مستلزم این امر میدانم که صرفا برای ویرایش های کوچک از این نرم افزار ها استفاده کنم، حتی برای عکس هایی که در سفر های شخصی ام میگیرم. با توجه به شرایط پیش آمده، اگرچه فکر میکردم که میتوانم هر کاری با عکس هایی که میگیرم بکنم، از لحاظ زیبایی شناسی و ترکیب بندی عکس، اما حالا دیگر متوجه شده ام که این مسئله چقدر میتواند برای کسانی که فکر میکنند من هنوز یه عکاس خبری ام گیج کننده باشد».
منبع
برگرفته از: petapixel
