تنظیمات مناسب دوربین برای عکاسی از کنسرت

نگاهی سریع به تنظیمات پایه دوربین

• مُد نوردهی: دستی (Manual)
• سرعت شاتر: ۱/۲۵۰ ثانیه یا سریع تر
• دیافراگم: بطور کلی باز (f/1.4-f/2.8)
• ایزو: بالاترین حد ممکن؛ ماکزیمم ۳۲۰۰
• تراز سفیدی: WB اتوماتیک
• فوکوس اتوماتیک: پشت سر هم (Al-Servo)
• حالت عکاسی: پشت سر هم (پیوسته)
• نورسنجی: N/A
• کیفیت تصویر: RAW

تنظیمات دوربین برای عکاسی از کنسرت

بطور کلی باید گفت که تمام تنظیمات دوربین شما در هم آمیخته می شوند تا به یک تصویر با نوردهی خوب منجر شوند. داشتن یک درک پایه از مثلث نوردهی مهم است، و به شما کمک می کند تا بفهمید چگونه باید تنظیمات خود را برای هر موقعیت تغییر دهید.

در واقع توضیح این موضوع ضروری ایست که ، مثلث نوردهی با کسب نوردهی صحیح را بسته به سه چیز بیان می کند:

ایزو – سنسور دوربین شما درمقایسه با نور چقدر حساس است

سرعت شاتر – شاتر چه مدت باز می ماند تا به نور اجازه ورود دهد

دیافراگم – اندازه گشایش لنز شما، که اجازه می دهد نور وارد شود

عکاسی یهنی ثبت نور در سنسور. ما همیشه در عکاسی به دنبال نور هستیم. در عکاسی از کنسرت نیز، شما دائما در حال تلاش هستید تا اجازه ورود بیشترین مقدار نور ممکن را بدهید. از اینرو تصمیم گرفته اید که دیافراگم بطور کلی باز، ایزو بالا، و سرعت شاتر پایین باشد… با اینحال اگر زیاده روی کنید عواقبی برای هر یک از این تنظیمات می باشد. ما به هر یک از این تنظیمات و عواقب فراتر رفتن از محدودیت های آنها خواهیم پرداخت.

مُد نوردهی: دستی یا منوال

همانطور که میدانید عکاسی در مُد نوردهی دستی (M) بیشترین کنترل را بر نوردهی تصویر به شما می دهد. شما تصمیم گرفته اید قادر به تغییر سریع تنظیمات خود برای غلبه بر شرایط نوری در حال تغییر، مخصوصا لحظه عکاسی از کنسرت باشید.

مدهای دیگری نیز در این زمینه استفاده می شوند. عده ای از مردم امکان دارد مدهای AV (اولویت دیافراگم) یا TV (اولویت شاتر) را برای عکاسی از نمایش ها پیش نهاد کنند اینکار اشکالی ندارد، با اینحال من آنها را پیش نهاد نمی کنم چون شما به کنترل کامل بر دیافراگم، ایزو، و سرعت شاتر برای تنظیم با استناد به موقعیت نیاز دارید. جنبه مثبت دیگر این است که عکاسی به روش دستی به سرعت شما را مجبور خواهد نمود تا یاد بگیرید چگونه هر تنظیمات بر تصویر شما تاثیر می گذارد و بدین جهت شما عکاس بهتری خواهید شد!

سرعت شاتر: ۱/۲۵۰ ثانیه یا سریعتر

همیشه سریعترین شاتر بهترین است البته، به اندازه ای که وضوح را حفظ کنید و سوژه ها تار نشوند، و در عین حال تصویر هم به اندازه کافی روشن باشد.

اگر سرعت مناسبی برای شاتر انتخاب نکنید ، وقتی سوژه ها در کادر حرکت می کنند شما ماتی حرکت (motion blur) به دست می آورید. این یک مساله بزرگ در عکاسی از کنسرت است، چراکه در آن سوژه های شما دائما در حال حرکت هستند و شما واقعا باید حرکت را متوقف یا فریز کنید.

یک قانون ساده اینکه ۱/۲۵۰ ثانیه پایه و اساس خوبی است برای شروع کار ، با اینحال یک قانون نیست. این سرعت بیشتر حرکت را به خوبی ثبت می کند، و اجازه می دهد نور کافی وارد شود از اینرو شما مجبور نیستید تنظیمات دیگر خود را بسیار تغییر دهید. اگر نورپردازی نمایش روشن است، و شرایط به شما اجازه می دهد تا سرعت شاتر خود را به چیزی مانند ۱/۴۰۰ یا ۱/۶۴۰ ثانیه گسترش دهید، آن وقت قادر اید حرکت را به خوبی متوقف کنید.

ولی همیشه نور به اندازه ای که میخواهید وجود ندارد. در شرایط خیلی کم نور مانند عکاسی از یک کنسرت ، امکان دارد مجبور شوید سرعت شاتر خود را به پایین ۱/۲۵۰ ثانیه کاهش دهید. شما قادر اید این کار را انجام دهید، با اینحال باید در باب سرعت آهسته تر از ۱/۱۰۰ ثانیه مراقب باشید، حتی اگر سوژه ها خیلی حرکت نمی کنند.

 

بر روی صفحه پیش نمایش دوربینتان سخت قادر اید بگویید که آیا مقدار کمی ماتی حرکت دارید یا نه، با اینحال واقعا ناراحت کننده است که به خانه بروید و مشاهده نمائید همه تصویر هایتان تار و فاقد وضوح (شارپنس) هستند.

بگذارید چند نمونه از فریز کردن تصویر به شما نشان دهیم :

با بهره برداری از یک سرعت شاتر سریع، من توانستم پریدن خواننده را در کادر متوقف کنم؛ که یکی از جالب ترین لحظات بود.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۴۰۰، دیافراگم f/2.8، ایزو ۲۰۰۰

ابزارهای عکاسی: کانن EOS 5D Mark II، کانن ۱۶-۳۵mm f/2.8L II

برای این تصویر من سرعت شاترم را بر روی ۱/۱۰۰۰ ثانیه قرار دادم، چون نمی خواستم کاغذ رنگی های در حال افتادن تار شوند. عکاسی در مد دستی و توانایی تغییر سریع سرعت شاترم به من اجازه داد تا این لحظه را ثبت کنم.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۱۰۰۰ ثانیه، دیافراگم f/2.8، ایزو ۱۰۰۰

ابزارهای عکاسی: کانن EOS 6D، کانن ۱۶-۳۵mmm f/2.8L II

دیافراگم: f/1.4 – f/2.8+

همانطور که قبلا گفتیم. برای عکاسی از کنسرت ها، شما به یک لنز «سریع» تا حد امکان نیاز دارید که اجازه بهره برداری از یک دیافراگم با ضریب اف (f-number) کوچک را می دهد. آنها اغلب واقعا پرهزینه هستند، با اینحال آیتم‌های مختلف لنز حدودا با هر هزینه ای می باشد. این لنزها اجازه ورود نور بیشتر را می دهند به طوری که شما مجبور نیستید سرعت شاتر خود را خیلی آهسته یا ایزو را واقعا زیاد کنید (بعدا به این گزینه خواهیم رسید) تا عکس ها به اندازه کافی روشنی به دست آورید.

شما اغلب با باز ترین دیافراگم ممکن تصویر می گیرید، یعنی از کوچک ترین ضریب اف که لنزتان اجازه می دهد استفاده می کنید. یک عیب آن این است که هرچه ضریب اف شما عدد کوچک تری (دیافراگم باز تر) باشد، عمق میدان کم تری خواهید داشت، و تصویر شما به اندازه وقتی که یک ضریب اف بزرگتر تنظیم می کردید شارپ نمی شود. این امر می تواند به از دست دادن نقطه فوکوس شما منجر شود، با اینحال لنزها و دوربین های خوب کمتر پیرامون این مثال دچار سخت می شوند.

با اینحال داشتن یک عمق میدان کم می تواند افکتی محشر برای استفاده باشد، حتی اگر به معنی از دست دادن چند تصویر باشد. این کار می تواند تصویر های شما را جالب تر کند، مخصوصا اگر به سوژه خود نزدیک باشید. این امر به طرز موثر سوژه و پس عرصه شما را از هم جدا می کند. اینها چند نمونه هستند.

 

در این تصویر، قادر اید مشاهده نمائید که کل بدن سوژه در فوکوس است، همزمان با اینکه دست ها در جلو یا پیش عرصه تصویر، و به علاوه از طرف دیگر ابر ها و ساختمان در پشت یا پس عرصه تار هستند.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۲۰۰۰ ثانیه، دیافراگم f/1.8، ایزو ۱۰۰

ابزارهای عکاسی: کانن EOS 5D Mark II، سیگما ۵۰mm f/1.4 EX DG HSM

می بینید که ست درام و صحنه پشت سوژه، و به علاوه از طرف دیگر جلوی صحنه با سیم میکروفون تار هستند. به دلیل عمق میدان کم، سطح بسیار باریکی از این تصویر در فوکوس است – ممکن است ۱۵ سانتیمتر یا بیشتر. شما قادر اید این سطح را با استناد به این که چگونه صورت و شانه های سوژه در فوکوس هستند شناسایی کنید، با اینحال نزدیک ترین انتهای میکروفون و به علاوه از طرف دیگر بازوی سمت چپ ایشان خارج از فوکوس هستند.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۵۰۰ ثانیه، دیافراگم f/1.4، ایزو ۱۰۰۰

ابزارهای عکاسی: کانن EOS 5D Mark II، کانن ۳۵mm f/1.4L

ایزو: ۳۲۰۰-۵۰۰

اثر ایزو (ایزو) بر روی تصویر های شما بسیار ساده است؛ اگر ایزوی شما بالا باشد، در عکس هایتان دانه دانه یا نویز خواهید داشت، اگر پایین باشد نه.

اگر تصمیم گرفته اید تصویر های به اندازه کافی روشن بگیرید، ایزو امکان دارد اولین چیزی باشد که باید آن را تنظیم کنید. کمی نویز بیشتر در عکس شما بهتر از داشتن یک تصویر تار از اصلی ترین تصویر های شب نمایش است که شما به خاطر سرعت شاتر فراوانی آهسته خود به دست آورده اید. شما معمولا با یک دیافراگم بطور کلی باز تصویر می گیرید از اینرو برای گسترش نوردهی یا روشن تر کردن تصویر گزینه دیگری جز بالا بردن ایزو (گسترش حساسیت سنسور به نور) پیش رو ندارید.

توانایی دوربین ها پیرامون ایزو های بالا و میزان نویز بوجود آمده دارای اختلاف است. عده ای از دوربین های DSLR قابل توجه در سمت کانن شامل کانن EOS 6D و کانن EOS 5D Mark III هستند. با دوربین هایی مانند اینها، شما قادر به تنظیم ایزوی خود به سطوح بالا مانند ۶۴۰۰ خواهید بود، بدون این که بالاخره تصویری بسیار دانه دانه (نویز دار) و غیر قابل استفاده داشته باشید.

صرف نظر از اینکه چه دوربینی دارید، من توصیه می کنم که ایزوی خود را از ۵۰۰ یا بیشتر شروع کنید، و سپس اگر خواستید تصویرتان روشن تر باشد سریع آن را تا ۲۰۰۰ گسترش دهید. نقطه بهینه شما باید چیزی بین ۱۲۵۰-۱۰۰ باشد، قبل از این که دانه دانه یا نویز زیادی در عکس های شما نمایان شود. شما باید دوربین خود را تست کنید تا مشاهده نمائید تصویر در سطوح ایزوی بالاتر از آن چگونه به نظر می رسد – اگر محشر به نظر نمی رسید، باید برای گسترش نوردهی سرعت شاتر یا دیافراگم خود را تنظیم کنید.

اینها چند نمونه از تصویر هایی با ایزوی بالا هستند:

به روشنی قادر اید دانه دانه ها را در این تصویر مشاهده نمائید، که مخصوصا در تُن های میانی مشهود است. حتی با سرعت شاتر خیلی آهسته و دیافراگم بطور کلی باز، من مجبور شدم ایزو را مقدار فراوانی گسترش دهم. باید در اینجا این خبر خوب را به شما بگوییم که تصویر هنوز هم قابل استفاده است، چون کانن ۶D خیلی خوب با تنظیمات ایزوی بالا کار می کند.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۱۶۰ ثانیه، دیافراگم f/2.8، ایزو ۵۰۰۰

ابزارهای عکاسی: کانن EOS 6D، کانن ۷۰-۲۰۰mm f/2.8L IS II USM

این تصویر با کانن ۵d Mkii قدیمی من گرفته شده، که ایزوی بالا را به خوبی دوربین حال حاضر ام کنترل نمی کرد. قادر اید به روشنی دانه دانه ها را در تمامی تصویر مشاهده نمائید، که من معتقدم از جلوه این تصویر می کاهد.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۳۲۰ ثانیه، دیافراگم f/2.8، ایزو ۱۰۰۰

ابزارهای عکاسی: کانن EOS 5D Mark II، Tokina 11-16mm f/2.8

تراز سفیدی: WB اتوماتیک

اگر بصورت راو عکاسی میکنید نیازی نیست تراز سفیدی را مدنظر بگیرید. در این حالت رها کردن تراز سفیدی بر روی حالت اتوماتیک بهترین کاری است که شما با اسم یک مبتدی قادر اید انجام دهید. با شرایطی که به بقیه تنظیمات دوربین خود می پردازید، قادر اید شروع به یادگیری کمی بیشتر در باب نحوه کار تراز سفیدی، و نحوه تنظیم آن برای حاصل شدن رنگ های هماهنگ و سازگار در کل سری عکس ها خود کنید.

ولی باید گفت در موقعیت هایی مانند کنسرت، رنگ چراغ ها اغلب تغییر می کند که این کار را حدودا بی فایده می کند. تا وقتی که شما در حال عکاسی در فرمت RAW و نه JPEG هستید، قادر به تنظیم درجه حرارت رنگ و ته رنگ در یک نرم افزار ادیت مانند ادوبی لایت روم خواهید بود.

بیشتر بخوانید: آموزش کامل تراز سفیدی در دوربین و با فتوشاپ

فوکوس اتوماتیک: Al-Servo

اگر عکاسی پیاپی میکنید فوکوس AL-Servo میتواند بسیار مفید واقع شود. این تنظیم در نیکون برای Al-Servo بر روی کانن AF-C نامیده می شود. این یک مد فوکوس پیوسته یا پشت سر هم است، که به ردیابی سوژه شما و نقطه فوکوس با شرایطی که به اشتراک کادر حرکت می کند، کمک می کند. لحظه عکاسی سریع از سوژه های متحرک مانند کاری که عکاسان کنسرت حدودا در بیشتر مواقع انجام می دهند، فوکوس پشت سر هم یک مزیت بزرگ است.

یک تکنیک مفید برای عکاسان کنسرت فوکوس با دکمه عقب دوربین است، که به شما اجازه می دهد تا دکمه دیگری را بر روی دوربین خود تنظیم کنید که مسئول فوکوس کردن باشد. برای کسب آموزش بیشتر در این عرصه شماره ۸ نوشته «بهترین تکنیک های فوکوس» لنزک را بخوانید.

حالت عکاسی: پشت سر هم

حتی قدیمی ترین دوربین های عکاسی نیز این حالت را دارند. (عکاسی پیاپی).  هر دوربین DSLR یک حالت عکاسی (Drive Mode) پشت سر هم دارد، که در آن شما قادر به گرفتن صدها تصویر به روش پی در پی می باشید. ابتدا امکان دارد پیش بیاید دکمه شاتر را کمی محکم فشار دهید یا طولانی نگه دارید و تعدادی تصویر تصادفی ناخواسته بگیرید، با اینحال خیلی زود به این مُد عادت خواهید کرد و یاد می گیرید که چگونه فشار درست را به کار ببرید تا وقتی که تصمیم گرفته اید، به روش پی در پی چند تصویر بگیرید.

این مسلما مُد عکاسی مهمی برای ثبت لحظات ناب یک سری است؛ پرش، چرخش، حرکت موها، و غیره. شما باید مطمئن شوید که با اسم مثال بالاترین نقطه پرش را ثبت می کنید، و بجای آن تنها گرفتن یک تصویر و امید به این که خوب از کار در می آید، عکاسی پشت سر هم به شما اجازه می دهد تا از هر چیزی چندین فریم بگیرید تا قادر باشید بهترین آنها را انتخاب کنید.

نورسنجی: نورسنجی نقطه ای

تنظیمات نورسنجی یکی از مهمترین نکات عکاسی ایست که تازه کارها ممکن است در آن دچار اشتبه شوند. زمانیکه در حال عکاسی در مُد نوردهی دستی (manual) باشید، تنظیمات نورسنجی دوربین تان روی نوردهی تصویر اثری نخواهد داشت. اگر از مُد نوردهی دیگری مانند AV یا TV استفاده می کنید، سیستم نورسنجی با تغییر اتوماتیک تنظیمات (تغییر سرعت شاتر یا دیافراگم) از طرف شما برای حاصل شدن نوردهی صحیح کار می کند. ولی باید گفت وقتی که درون منظر یاب دوربین در مُد نوردهی دستی نگاه می کنید، نورسنج می تواند با اسم یک راهنما در یافتن راهی برای رسیدن به نوردهی مورد نظرتان مفید باشد.

وقتی که در منظر یاب دوربین خود نگاه می کنید، به راحتی قادر به فهمیدن نورسنجی خود خواهید بود. وقتی که مهم در سمت راست قرار داشته باشد سیستم نورسنجی دارد به شما بیان میکند که نوردهی تصویر بسیار خواهد شد. و وقتی که در سمت چپ قرار داشته باشد، بیان میکند که نوردهی ناکافی است.

به دلیل آنکه کنتراست یا تضاد نوری فراوانی بین هنرمند و پس عرصه می باشد، عده ای از مُدهای نورسنجی درمقایسه با بقیه خوانش های مفیدتری به شما می دهند. نورسنجی نقطه ای (Spot metering) معمولا مفیدترین مُد برای عکاسی از کنسرت است، و با ارزیابی نحوه نوردهی درستِ تنها یک نقطه کار می کند؛ نقطه فوکوس شما. این مفید است چون نقطه فوکوس شما حدودا در بیشتر مواقع چهره هنرمند خواهد بود، که بخشی از تصویر است که نوردهی درست آن از همه با اهمیت تر می باشد.

دیگر مدهای نورسنجی در عرصه عکاسی از کنسرت به این اندازه مفید نیستند. نورسنجی Evaluative (یا «ماتریسی») نوردهی را با استناد به نقطه فوکوس شما، و به علاوه از طرف دیگر عواملی در قسمت های دیگر تصویر محاسبه می کند. این مد نورسنجی می تواند برای استفاده های دیگر محشر باشد، با اینحال لحظه عکاسی از نمایش ها، تنها خوانش نوردهی ای که مهم است چهره هنرمند یا خصوصیت مخصوصی است که شما تصمیم گرفته اید برای آن نوردهی کنید. نورسنجی مرکز محور (Center-weighted) تنها مرکز کادر را می سنجد. این مد نیز فرضیه آل نیست، چون ما در بیشتر مواقع سوژه هایمان را دقیقا در مرکز کادربندی نمی کنیم.

کیفیت تصویر: RAW

قبلا درباره کیفیت تصاویر راو مطالب زیادی منتشر کرده ایم. همانطور که میدانید عکس ها RAW مزایای فراوانی درمقایسه با عکس ها JPEG دارند. فایل های خام یا RAW معلومات بسیار بیشتری را ذخیره می کنند، که به شما اجازه می دهد تا تصویر های خود را به یک نرم افزار ادیت مانند ادوبی لایت روم ببرید و تراز سفیدی، نوردهی، و بسیاری از تنظیمات دیگر را تنظیم کنید. این یک مزیت محشر است!

شما قادر اید عده ای از تنظیماتتان را اشتباه انجام دهید، یا غیر اکتیو کنید، و ولی باید گفت به یک تصویر نهایی محشر برسید. ثبت معلومات بیشتر می تواند به تنظیم سایه ها و قسمت های روشن تصویر در پس پردازش کمک کرده، که ادیت را بسیار ساده تر می کند. به دلیل این توانایی ها، فایل های RAW حجم خیلی بیشتری از JPEG دارند. به توجه به اختلاف حجم، عکاسی در فرمت JPEG ارزش ندارد. کارت های SD و CF، و همینطور هارد دیسک ها این ایام کم بهای هستند.

این یک مثال غیر افراطی از انعطاف پذیری ای است که عکاسی در فرمت RAW می تواند به شما بدهد:

(چپ) قبل از ادیت: اگر این تصویر در فرمت JPEG گرفته شده بود، بسیاری از جزئیات سایه ها در مسیر ادیت بطور کلی از دست می رفت، با شرایطی که قادر اید مشاهده نمائید بیشتر این تصویر بسیار تاریک است. (راست) بعد از ادیت: با اینحال بعد از ادیت، من می توانم سایه ها را به طرز چشمگیری بازیابی کرده، و رنگ ها را تغییر دهم، و همچین هایلایت ها (قسمت های روشن تصویر) را از بسیار روشن و زننده شدن حفظ کردم. عکاسی در فرمت RAW انعطاف پذیری فراوانی در لحظه ادیت به شما می دهد.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۶۴۰ ثانیه، دیافراگم f/1.4، ایزو ۱۲۵۰

ابزارهای عکاسی: کانن EOS 5D Mark II، کانن ۳۵mm f/1.4L

تنظیمات دوربین در حین کار

در انتهای این آموزش میخواهم یک تکنیک به شما آموزش دهم. وقتی من برای بار نخست وارد مکان عکاسی می شوم، معمولا با دیافراگم بطور کلی باز، سرعت شاتر ۱/۲۵۰ ثانیه، و ایزو حدود ۶۴۰ شروع می کنم. به محض این که برنامه شروع می شود، من تنظیماتم را متناسب با موقعیت تنظیم می کنم – اگر هنوز خیلی تاریک باشد و من به عکس ها روشن تری نیاز داشته باشم، ایزو را بالا می برم.

اگر خیلی روشن باشد، من سرعت شاترم را کمی سریع تر می کنم. همه چیز به تست و دانستن این که تغییر تنظیماتتان چگونه بر تصویر نهایی شما تاثیر خواهد گذاشت، بستگی دارد.

امیدواریم این آموزش مورد استفاده شما قرار بگیرد. در صورت علاقه مندی این آموزش را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

نویسنده: متی وگل (Matty Vogel)
منبع : petapixel