تفاوت میان دوربین های ارزان و گران قیمت

آیا دوربین های عکاسی ارزان قیمت میتوانند کیفیت دوربین های گرانتر را به ما آرائه کنند؟ تفاوت قیمت دوربین های عکاسی در چیست؟ این پرسش که چه تفاوتی بین دو دوربین DSLR که از رزولوشن یکسان بهره می برند، اما قیمت های بسیار متفاوتی دارند، وجود دارد؟ در این مقاله سایت عکاسی ما به تفاوت میان دوربین های ارزان و گران قیمت خواهیم پرداخت.لطفا با ما همراه باشید.

برای شروع دو دوربین DSLR از یک شرکت سازنده را در نظر بگیری د: دوربین سطح مبتدی Nikon D3300 و دوربین پیشرفته تر Nikon D7200. هر دو مجهز به حسگر ۲۴٫۲ مگاپیکسلی هستند، اما قیمت مورد دوم تقریبا دو برابر مورد اول می باشد.

باید بگوییم هر دو دوربین قادر هستند با تنظیمات نوردهی یکسان و لنز یکسان، عکس هایی با اندازه یکسان تولید کنند؛ پس ارزش دارد این تفاوت قیمت را برای خرید دوربین گرانتر پرداخت کنیم؟ پرداخت بیشتر دقیقا چه مزیتی در پی خواهد داشت؟

ما در اینجا ۶ تفاوت دوربین های ارزان قیمت و گران قیمت را آورده ایم تا هنگام خرید دوربین جدید، ذهنتان به صورت واضح تر اختلاف ها را مشاهده کند…در ادامه مقاله با ما همراه شوید.

تفاوت اول : سیستم فوکوس خودکار

شایان ذکر است که دوربین های گران قیمت معمولا سیستم های فوکوس خودکار پیشرفته تری دارند؛ که این به معنای داشتن تعداد نقاط فوکوس بیشتر و با دقت و حساسیت بالاتر  و زمان پاسخ دهی سریع تر و تنظیمات با جزئیات بیشتر می باشد.

این دو دوربین از خانواده APS-C کمپانی Canon را در نظر بگیرید : دوربین سطح مبتدی EOS 1200D و دوربین پیشرفته EOS 7D Mk II.

یک ویژگی جالب درباره ی دوربین عکاسی  EOS 1200D کانن دارای ۹ نقطه فوکوس خودکار است، نقطه مرکزی در هنگام استفاده از لنزهایی با دیافراگم بیشینه f/5.6 یا بالاتر از دقت بالاتری برخوردار می باشد.

کمپانی کانن بازه کاری فوکوس خودکار را برای نقاط مرکزی ۱۸-۰ EV و برای نقاط دیگر ۱۸-۱ EV اعلام کرده است. نقاط فوکوس خودکار می توانند بصورت اتوماتیک یا دستی انتخاب شوند.

دوربین عکاسی ۷D Mk II اندکی گرانتر است. در واقع شما می توانید با همان هزینه، ۶ دوربین ۱۲۰۰D خریداری نمایید!

توجه داشته باشید که وقتی صحبت از فوکوس خودکار می شود، همانقدر که پول پرداخت کنید، امکانات بهتری هم خواهید داشت. دوربین عکاسی ۷D Mk II دارای ۶۵ نقطه فوکوس خودکار از نوع صلیبی (cross-type) است. نقطه مرکزی از نوع صلیبی دوگانه است که در هنگام به کارگیری لنزهایی با بیشینه دیافراگم f/2.8 دقت بالاتری دارد، و حتی در f/8 هم همچون یک نقطه فوکوس خودکار معمولی صلیبی کار می کند.

همچنین سیستم فوکوس خودکار ۷D Mk II حساس تر و بازه کاری آن ۱۸-۳- EV است. امکانات زیادی جهت تغییر اندازه و مساحت ناحیه فوکوس خودکار نیز وجود دارد. علاوه بر اینها  با بهره گیری از فوکوس خودکار Dual Pixel CMOS، این دوربین جذاب برای عکاسی و ضبط ویدئو در حالت نمای زنده (live view)، فوکوس خودکار پیوسته ارائه می کند.

تفاوت دوم : عکاسی سریع تر

همان‌طور که شاهد هستیم مانند گوشی های هوشمند، کامپیوترها و خودروها، در دوربین ها نیز قیمت بیشتر به معنای سرعت بیشتر است. پول بیشتر به معنای پردازنده سریع تر، بیشینه سرعت شاتر بالاتر، نرخ عکاسی پی در پی بیشتر و در بهترین حالت، هر سه مورد می باشد.

به عنوان نمونه ، دوربین حرفه ای EOS-1D X متعلق به کمپانی کانن سرعت شاتر بیشینه ۱/۸۰۰۰ ثانیه ای دارد و سرعت عکاسی پی در پی آن ۱۲ فریم در ثانیه است که در حالت فوق سریع (Super High) قابل افزایش به ۱۴ فریم در ثانیه است که می تواند ۳۸ عکس خام یا ۱۸۰ عکس JPEG پشت سر هم تولید نماید.

قابل ذکر است که ارزان ترین دوربین کانن، EOS 1200D می تواند با نرخ ۳ فریم در ثانیه، ۶ عکس خام یا ۶۹ عکس JPEG متوالی بگیرد. سرعت شاتر بیشینه این دوربین ۱/۴۰۰۰ ثانیه می باشد.

در نظر داشته باشید که صرف هزینه بیشتر همواره به معنای داشتن سرعت بالاتر نیست. دوربین ۵DS تنها می تواند با بیشینه نرخ ۵ فریم در ثانیه عکاسی کند- دوربین ۷۵۰D با حدود ۱/۶ قیمت، همین نرخ را ارائه می دهد- در عین حال که حسگری با تعداد پیکسل بسیار بالای ۵۰٫۶ مگاپیکسلی دارد.

تفاوت سوم : کیفیت ساخت

توجه داشته باشید که پول شما تنها برایتان تکنولوژی بهتر به ارمغان نمی آورد، بلکه علاوه بر آن آلیاژ منیزیم بهتری را نیز نتیجه می دهد. تفاوت کیفیت ساخت میان دوربین های ارزان قیمت و گران قیمت در نگاه اول مشخص است. دوربین های ارزانتر پلاستیک بیشتری دارند و در اطراف دکمه ها، چرخنده ها و درگاهها عایق بندی کمتری وجود دارد.

بیایید با همدیگه دو دوربین D3300 و D7200 با قطع DX را با هم مقایسه کنیم. قیمت دوربین D3300 نصف قیمت D7200 است و با باتری و کارت حافظه ۴۶۰ گرم وزن دارد. وزن دوربین D7200 با باتری و کارت حافظه ۷۶۵ گرم می باشد.

دوربین  D7200 در قسمت پوشش جلو و عقب، دارای آلیاژ بهتری می باشد. نیکون ذکر کرده است که این دوربین مقاوم در برابر قطرات آب است و دکمه شاتر آن برای گرفتن ۱۵۰۰۰۰ عکس تست شده است.

باید بگوییم در اینجا برنده واقعی وجود ندارد: عده ای ممکن است به دلیل وزن کمتر و قابلیت حمل ساده، دوربینی مانند D3300 را انتخاب کنند و عده ای علاقمند به استحکام و وزن زیاد دوربینی چون D7200 باشند.

تفاوت چهارم : خوش دستی

باید این نکته را گوشزد کنیم که در کنار وزن زیاد و مستحکم بودن، دوربین های گرانقیمت معمولا از لحاظ ارگونومیک بهتر از دوربین های ارزان قیمت هستند.

در نظر داشته باشید که شما می توانید در دوربین های گرانقیمت کنترل بهتری بر روی تنظیمات داشته باشید و همچنین این دوربین ها دارای تنظیمات سفارشی سازی شده بیشتر و دکمه های اختصاصی برای عملکردهای ضروری می باشند.

باید ذکر کنیم که در دوربین های ارزان تر برای تراز سفیدی ممکن است لازم باشد به عمق تنظیمات منوی دوربین بروید، در حالیکه در دوربین های گران، این کار را تنها با یک دکمه می توان انجام داد.

تفاوت پنجم : اندازه سنسور دوربین

به خاطر داشته باشید قیمت دوربین معیار مناسبی از اندازه فیزیکی حسگر یا سنسور تصویر داخل دوربین است. دوربین های فول-فریم که مجهز به حسگر بزرگتری نسبت به حسگرهای کراپ یا APS-C هستند، عملکرد بهتری در نور کم دارند و به عنوان نمونه پیاده سازی افکت های عمق میدان کم در آنها ساده تر می باشد.

در نظر داشته باشید دوربین های DSLR فول-فریم معمولا گران تر از دوربین های با حسگر APS-C هستند اما استثنائاتی هم وجود دارد.

همچنین بهبودهای صورت گرفته در عملکرد و تکنولوژی موجب می شود که دوربین های APS-C جدیدتر گرانتر از دوربین های فول-فریم قدیمی باشند.

جالب است بدانید حرفه ای ها همواره از این مساله آگاه هستند و می توانند مبلغی را دخیره کنند که می توانند آن را برای خرید لنز، فلاش و دیگر تجهیزات عکاسی صرف کنند  به این روش که دوربین فول فریم از نسل های قبل را خریداری می کنند.

تفاوت ششم : ویزور یا نمایاب

ذکر این نکته ضروری ایست که ویزور در دوربین های ارزان قیمت، پوشش ۱۰۰ درصدی ایجاد نمی کند. این بدین معناست که صحنه ای که از ویزور مشاهده می کنید، در خروجی نهایی وجود نخواهد داشت: عکس نهایی فضای بیشتری را در اطراف لبه ها شامل خواهد شد.

در واقع با اینکه در دوربین یک ترکیب بندی عالی را انتخاب کرده اید، ممکن است لازم باشد در نرم افزارهای ویرایشی عکس را بُرش دهید یا به عبارتی کراپ کنید.

باید ذکر کنیم که یکی از روش های حل این مشکل استفاده از حالت نمای زنده (Live View) است، چراکه در این حالت، نمایشگر مستقیما از حسگر دوربین تغذیه می شود. در اینصورت تصویر مشاهده شده در نمایشگر دقیقا در کارت حافظه دخیره خواهد شد.

همچنین استفاده از نمای زنده همواره عملی نیست، اما اگر از سه پایه استفاده می کنید و قصد عکاسی منظره یا اجسام بی جان را دارید، این روش را در ذهن داشته باشید.

منبع

برگرفته از: Digital Camera World