دوربین های با وجود سنسور کوچکتر چه مزایایی دارند؟

همچنین می دانیم که در دوربین دیجیتال، سنسور (حسگر) جایگزین نگاتیو و باعث بهبود در هزینه و وقت نسبت به گذشته شده است. با توجه به ابعاد استانداردی که دوربین های نگاتیو قدیمی ارائه میدادند میتوانیم نوعی دسته بندی برای دوربین های دیجیتال را بر اساس نوع و اندازه سنسورها (با توجه به ابعاد دوربین های نگاتیو ) ارائه دهیم.

همانطور که گفتیم دوربین های عکاسی بر اساس اندازه سنسور دسته بندی میشوند.

بطور کلی میتوان گفت اندازه سنسور در دوربین های DSLR امروزی بصورت زیر می باشد:

1. FF (Full Frame)  با اندازه  36mm x 24mm  (دقیقاً به اندازه نگاتیو دوربین های 35 میلی متری)

2. APS-H (Advance Photo System type-H) با اندازه *تقریبی 29mm x 19mm (canon)

3. APS-C (Advance Photo System type-C) با اندازه *تقریبی 22.2mm x 14.8mm (canon)

حال با توجه به توضیحاتی که دادیم در این مقاله ی  آموزشی همانطور که مشاهده خواهید کرد، عکاس حرفه ای منظره و سفر، دیوید کلاپ توضیح می دهد که چرا عکاسان نباید پتانسیلی که دوربین های APS-C (با وجود کوچکتر بودن ابعاد) برای گرفتن عکس های عالی ارائه می دهند را نادیده بگیرند.

برای شروع باید بگویم بسیاری از عکاسان روزهایی را که اولین دوربین های APS-C در بازار در دسترس عموم قرار گرفتند، به یاد دارند. من شخصا ورود آنها را در شروع سفر عکاسی ام به یاد می آورم، زمانی که عکاسی با فیلم کم کم رو به کاهش می رفت.

لازم به ذکره که من با یک حالت سردرگمی روبروی فروشگاه دوربین محله ام ایستاده بودم و آرزوی داشتن دوربین کانن EOS 10D جدید را می کردم، اما تنها بعد از چند سال عکاسی با دوربین محبوبم که یک دوربین فیلمی EOS 5 بود، هنوز نمی توانستم از آن دست بکشم.

هر دوی این دوربین های فیلمی ۳۵ میلی متری را می شد «فول فریم» در نظر گرفت و ایده فروش و تنزل رتبه سیستم ها به یک سنسور ۲۴ میلی متری هنوز هم غیر جذاب بود.

واقعا علت آن چه بود؟ در اغاز لنزهای واید بودند، ابزاری ضروری برای عکاسان منظره. جایگزین کردن با یک سنسور APS-C به معنای کراپ کردن فاصله کانونی ۱۷ میلی متری محبوب من به یک فاصله ۲۷ میلی متری غیر جذاب بود.

باید بگویم که تنها راه حل این مشکل تنها این بود که حتی از این هم عریض تر کار کنیم – ۱۰-۲۲mm EF-S در یک دوربین با سنسور کراپ در انتهای واید لنز ۱۶ میلی متر ارائه می دهد، بنابراین شما می توانستید بگویید که «این مشکل حل شده است»، اما اگر در آن روز من ۱۰D 6.3 مگاپیکسلی ضعیف و کم قدرت را خریده بودم، تمام لنزهای دوست داشتنی من با فواصل کانونی خاصشان، تبدیل به فواصل کانونی ناشیانه می شدند (۲۴-۷۰ میلی متر =۳۸-۱۱۲ میلی متر، ۷۰-۲۰۰ میلی متر = ۱۱۲-۳۲۰میلی متر).

نکته: در حقیقت علت این افزایش فواصل کانونی که در پاراگراف بالا می بینید، ضریب بُرش است. اگر با این عبارت آشنا نیستید، مقاله ی «ضریب بُرش دوربین چیست» را مطالعه نمایید. در این مقاله با ضریب برش (crop factor)، فاصله کانونی موثر و در نهایت سنسور های کراپ بیشتر آشنا خواهید شد.

در نتیجه من تا سال ۲۰۰۶ که توانستم از پس خرید دوربین کانن EOS 5D فول فریم ۱۲ مگاپیکسلی که نقطه عطفی برای دوربین های دیجیتال بود برآیم، صبر کردم و لنزهایم را سالم نگه داشتم.

و متعاقبا، اگر شما با علاقه به عکاسی حیات وحش، هم زمان با من از طریق یک در دیگر وارد دنیای عکاسی شده باشید، اجازه دهید بگویم که تجربه شما کاملا متفاوت بوده است.

جالب است بدانید که عکاسان حیات وحش دوربین های دیجیتال و کراپ سنسور را با آغوش باز پذیرفتند. یک لنز ۵۰۰ میلی متری به یک هیولای باورنکردنی ۸۰۰ میلی متری تبدیل می شود، بسیار خب اجازه دهید یک دوربین برجسته دیگر، یعنی کانن ۷D را بررسی کنیم.

 کانن ۷D : در واقع این دوربین عکاسی است که همه چیز را برای عکاسان حیات وحش تغییر داد. این دوربین زیبا یک کراپ سنسور مقرون به صرفه با ضریب بُرش ۱٫۶x بود که یک رزولوشن فوق العاده ۱۸ مگاپیکسل با ۸ فریم در ثانیه ارائه می داد.

پرسش : آیا این دوربینی با کیفیت عالی بود؟

پاسخ : باید بگویم که این دوربین مشکل نویز بیش از حد در ایزوهای پایین تر داشت (حتی در ایزو ۴۰۰) و به همین سبب است که همه به یاد می آورند که به دوستان کراپ سنسوری خود در مورد «ارتقاء به دوربین های فول فریم» توصیه می کردند، که پتانسیل کیفیت بیشتری ارائه می دادند.

بدین ترتیب  هدف این مقاله پیش رو این است: دوربین های APS-C مشکل کیفیت داشتند، چراکه سنسورهای ۲۴ میلی متری آنها همراه با تعداد بسیار زیادی پیکسل بسته بندی شده بود، درحالیکه طراحی سنسور هنوز در حال توسعه بود. مدت زیادی از آن روزها گذشته است و پیام من به شما ساده است – کیفیت وجود دارد و یک دوربین کراپ سنسور ابزار بسیار مفیدی در بین تجهیزات عکاسی شماست.

اجازه بدهید بگوییم به چه دلیل به دوربین کراپ سنسور نیاز دارید ؟

توجه داشته باشید که یک پتانسیل باورنکردنی در عکاسی با دوربین های کراپ سنسور در کنار دوربین ها و لنزهای فول فریم وجود دارد. این چیزی است که بسیاری از ما نادیده می گیریم، به خصوص در دنیای عکاسی از چشم انداز ها و مناظر. در اینجا به شما می گوییم که چرا فرمت APS-C ارزش وقت شما را دارد :

دلیل اول : عمق میدان

عمق میدان کم یکی از لذت بخش ترین ابزارهای عکاسی است اما نه همیشه. باید بدانید که ضریب بُرش ۱٫۶x به این معنی است که یک لنز با ترکیب بندی معادل بر روی یک دوربین فول فریم، به یک فاصله کانونی بسیار واید تر (عریض تر) بر روی یک APS-C نیاز خواهد داشت. اجازه دهید به مقایسه لنز واید من برگردیم – یک فاصله کانونی ۲۸ میلی متر بر روی یک دوربین فول فریم، ترکیب بندی یکسانی با یک فاصله کانونی ۱۷ میلی متر بر روی یک APS-C دارد.

د رواقع استفاده از یک لنز ۱۷ میلی متری به این معنی است که عمق میدان به مراتب بیشتری خواهید داشت، پس در نتیجه حتی اگر تصویر یکسان به نظر برسد، تفاوت بسیار زیادی در عمق میدان وجود دارد. دیافراگم f11 در ۱۷ میلی متر، افزایش DOF بسیار زیادی نسبت به f11 در ۲۸ میلی متر دارد.

با دقت به این تصویر زیبای فانوس دریایی نگاه کنید .

توجه داشته باشید که تصویر بالا بر روی یک دوربین کانن EOS M3 با استفاده از یک لنز ۱۱-۲۲ میلی متری در ۱۱ میلی متر گرفته شده است. عمق میدان موجود در ۱۱ میلی متر آنقدر زیاد است که من می توانستم در دیافراگم f/8 از تنها چند قدم جلوی لنز تا تقریبا ۷۰ متر به سمت بالا از فضای داخلی عکس بگیرم!

تنها راه به دست آوردن این تصویر در فوکوس با یک دوربین فول فریم، عکاسی در ۱۷ میلی متر f/22 بود، یک مزیت بزرگ به دلایل زیر:

۱- نور بسیار بیشتری در f/8 وجود دارد، بنابراین سرعت شاترهای من به مراتب سریعتر می باشند.

۲- در نتیجه من می توانم دوربین را در دست بگیرم – سرعت شاترهای دوربین های فول فریم به طور قابل توجهی افت پیدا می کند و یک سه پایه ضروری خواهد بود.

۳- در f/22 دوربین فول فریم با پراش نور (diffraction) رو به رو می شود، که باعث از دست رفتن کنتراست و وضوح (شارپنس) می شود.

توجه کننید از آنجا ییکه بردن سه پایه در این ساختمان به دلیل راه پله های تنگ مجاز نبود، پس در نتیجه اتفاق آراء برتری دوربین APS-C نسبت به دوربین فول فریم می باشد.

تصویر بالا یک نمونه ی مشابه دیگر است که EOS M3 به یک فاصله کانونی ۱۱۰ میلی متر در f/11 نیاز داشت تا عکس این گل های آفتابگردان از جلو تا عقب شارپ شود. همین ترکیب بندی بر روی یک دوربین فول فریم به ۱۷۶ میلی متر نیاز دارد و حتی در f/22 هم غیرممکن بود بتوان شارپنس یا وضوح جلو تا عقب به دست آورد. یک پیروزی دیگر برای APS-C، این بار با یک لنز بلند.

دلیل دوم : بدون از دست دادن کیفیت – عملکرد ایزوی بهتر

ذکر این نکته ضروری ایست که دوربین های نویزدار در ایزوهای پایین تر به معنی مشکلات بزرگ برای کراپ سنسورها بود. بدون وارد شدن به جزئیات تکنولوژی، پیکسل پیچ (pixel pitch) این مسئله که دوربین فول فریم تقریبا ۱۰ میکرون است، درحالیکه یک کراپ سنسور حدود ۴ میکرون است. این امر قبلا باعث ایجاد نویز بیش از حد در ایزوهای پایین می شد، اما در حال حاضر کیفیت بسیاری از کراپ سنسورهای مدرن آنقدر بهبود یافته است که حد ایزو به طور قابل توجهی از روزهای ایزو ۴۰۰ دوربین عکاسی کانن EOS 7D به ایزو ۱۶۰۰ افزایش یافته است، حتی در دوربین های سطح مبتدی.

دلیل سوم : حتی مگاپیکسل بیشتر

همان‌طور که انتظار داشتیم اکثر سنسورهای APS-C دارند به ۲۰ مگاپیکسل می رسند، برخی از آنها از این هم فراتر می روند. دوربین کانن EOS M3 که من در این مقاله به آن اشاره کردم ۲۴ مگاپیکسل است، که تعداد پیکسل های آن بیشتر از تمام DSLR های من می باشد. سنسور هیجان انگیز یعنی اینکه من دارم با کیفیت DSLR عکس می گیرم، اما بدون هیچ افت کیفیتی. که این واقعا اوقات هیجان انگیزی می باشد.

دلیل چهارم : اندازه و وزن دوربین

در نظر داشته باشید که بسیاری از دوربین های APS-C فوق العاده سبک هستند. دوربین های سطح مبتدی مانند کانن EOS 1200D در مقایسه کوچک هستند اما تصاویر فوق العاده ۱۸ مگاپیکسلی ایجاد می کنند. یک بار دیگر به دوربین M3 برگردیم، وزن کل سیستم لنزها، در محدوده ۱۱-۲۰۰ میلی متر (که معادل ۱۸-۳۲۰ میلی متر در دوربین های فول فریم است) تنها ۱٫۲ کیلوگرم است! این دوربین یک آداپتور نیز دارد که می توانید از آن برای اتصال به هر لنز دوربین فول فریم استفاده کنید. مزایای آن را می بینید؟

دلیل پنجم : پتانسیل عکاسی دوربین در دست

یکی از مشکلات عکاسی با دوربین های عکاسی سرعت شاتر است. سرعت شاتر کم باعث لرزش در تصویر میشود ولی باید در اینجا بگوییم که نکته ی  پایانی این مقاله و مزیت های موجود در این نوع دوربین ها ویژگی در دست نگه داشتن دوربینتان است البته عکاسی بدون سه پایه . آیا تا به حال چیزی در مورد قانون «فاصله کانونی/۱» شنیده اید؟ توجه کنید که هنگام عکاسی دوربین در دست، سرعت شاتر شما باید فاصله کانونی/۱ یا سریع تر باشد تا از ثبت لرزش دوربین و مات شدن عکس ها جلوگیری شود.

پس در نتیجه اگر ما دوربین کراپ سنسور ۱۷ میلی متری را با دوربین فول فریم ۲۸ میلی متری مقایسه کنیم، سرعت شاتر مورد نیاز برای این که ترکیب بندی در هر دو دوربین یکسان شود به ترتیب ۱/۱۷ و ۱/۲۸ ثانیه می باشد.

در واقع این بدین معنی می باشد که APS-C را می توان در سرعت شاترهای بسیار آهسته تر در دست نگه داشت، تقریبا دو برابر آهسته تر! اگر شما تثبیت کننده تصویر را به این معادله اضافه کنید، دوربین APS-C را می توان در سرعت شاترهایی که به ۱/۴ ثانیه می رسند، بدون از دست دادن وضوح در دست نگه داشت.باید بگویم که رکورد شخصی من ۱/۲ ثانیه است، که با معادل آن در یک دوربین فول فریم غیرممکن می باشد.

درپایان باید بگوییم که در این تصویر،  گرفتن آن با یک دوربین فول فریم غیرممکن بود، باور بفرمائیدکه  این عکس به یک فاصله کانونی بیش از ۴۰۰ میلی متر، یا دقیق تر بگوییم در حدود ۴۸۰ میلی متر نیاز داشت. من از M3 متصل به یک لنز ۷۰-۳۰۰ میلی متر در ۳۰۰ میلی متر استفاده کردم. بدون این دوربین ۲۴ مگاپیکسل من مجبور به استفاده از یک دوربین ۲۰ مگاپیکسل ۶D میشدم، که سبب از دست دادن رزولوشن شده و اصلا قادر به کادربندی تصویر نبودم.

و در آخر باید بگویم من با تجربیاتی که به عنوان یک عکاس منظره و سفر دارم، در حال حاضر در شگفتم که چه عکس هایی را بدون استفاده از قابلیت همه کاره بودن سنسور APS-C در کیف دوربینم از دست داده ام. از همه اینها گذشته، دوربین کراپ سنسور سطح ابتدایی اصلا شبیه یک دوربین مبتدی نیست.

همانطور که شاهد هستید امروزه کیفیت بسیار بهبود یافته است،تکنولوزی بکار رفته در دوربین های کراپ سنسور تغییر خوبی یافته  و دیگر دلیلی وجود ندارد که یک دوربین کراپ سنسور را نیز در بین دوربین های خود جای ندهید. آن را یک وسیله پشتیبان در نظر نگیرید؛ این دوربین به اندازه یک دوربین فول فریم ضروری است و می تواند خلاقیت و کیفیت تصاویر شما را بیش از پیش بهبود بخشد که این بسیار عالی می باشد.

امیدوار هستیم که این آموزش عکاسی از دیوید کلاپ برای شما عزیزان مفید و الهام بخش واقع شده باشد. لطفا دیدگاه های ارزشمندتان را پایین صفحه با ما در میان بگذارید.اگر این مقاله را مفید یافتید لطفا آن را با دوستان خود هم به اشتراک بگذارید.